No. |
Title |
Length |
1. |
Die Winterreise, Op. 89, D.911: VI. Spod okładu arktycznego |
3:34 |
2. |
Die Winterreise, Op. 89, D.911: XXIII. Gdy świeci nam neonów blask |
2:29 |
3. |
Die Winterreise, Op. 89, D.911: XX. Stojąc na czerwonym świetle |
3:46 |
4. |
Die Winterreise, Op. 89, D.911: XVI. Wiosny, lata i jesienie |
2:15 |
5. |
Die Winterreise, Op. 89, D.911: X. Zastyga na poboczu dodge |
3:07 |
6. |
Die Winterreise, Op. 89, D.911: VIII. Gdy grunt się pali pod nogami |
2:19 |
7. |
Die Winterreise, Op. 89, D.911: XVIII. a jednak, gdy zawieja |
0:52 |
8. |
Die Winterreise, Op. 89, D.911: XXIV. Stojąc przed witryną, w jej lustrzanym tle |
3:16 |
9. |
Die Winterreise, Op. 89, D.911: VII. Czy jakiś Wielki Fałszerz |
3:36 |
10. |
Die Winterreise, Op. 89, D.911: IV. Pęsetką wiecznych lodów |
2:47 |
11. |
Die Winterreise, Op. 89, D.911: I. Wpadajcie jak po ogień |
4:30 |
12. |
Die Winterreise, Op. 89, D.911: XI. Myślałem, gdy świt różowiał |
3:37 |
13. |
Die Winterreise, Op. 89, D.911: XIX. Tablico moja hojnie rozdzielcza |
1:39 |
14. |
Die Winterreise, Op. 89, D.911: III. a może myśmy wcale |
2:31 |
15. |
Die Winterreise, Op. 89, D.911: V. U wrót, gdzie chłodna studnia |
4:19 |
16. |
Die Winterreise, Op. 89, D.911: II. Anteny między kominami |
1:48 |
17. |
Die Winterreise, Op. 89, D.911: XIII. Mój zegarku, niepotrzebnie drwisz |
2:22 |
18. |
Die Winterreise, Op. 89, D.911: XIV. Że szron siwizny w jedną noc |
2:27 |
19. |
Die Winterreise, Op. 89, D.911: XXI. Cmentarze samochodów |
3:33 |
20. |
Die Winterreise, Op. 89, D.911: XV. Białą krechą skreśla coś |
1:55 |
21. |
Die Winterreise, Op. 89, D.911: XVII. Leciałem nad miastem, gdzie spały miliony |
2:48 |
22. |
Die Winterreise, Op. 89, D.911: XII. Poranne odśnieżanie |
2:33 |
23. |
Die Winterreise, Op. 89, D.911: XXII. Na ten gest ciskania w nas |
1:23 |
24. |
Die Winterreise, Op. 89, D.911: IX. Wyłączany telewizor |
2:33 |